De eerste dagen in Paramaribo
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Liza
26 Augustus 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal!
Zondag 24 augustus; de dag van vertrek!
Het was 06:30 u toen ik wakker werd. Ik had nog steeds niet het besef dat ik die dag zou vertrekken, heel raar. Toen we bijna richting Schiphol gingen stonden mijn beste vriendinnen er om me uit te zwaaien, super lief!! Het was wel lastig om ‘afscheid’ te nemen van iedereen. Gelukkig kan ik wel met iedereen contact houden want ik heb gewoon internet daar. Uiteindelijk zouden we gaan vliegen om 15:15 u, maar we hadden 3 kwartier vertraging. We vlogen met SLM, een Surinaamse vliegmaatschappij dus die mensen waren ook allemaal lekker relax dus daarom duurde het allemaal zo lang. De catering was allemaal super goed geregeld in het vliegtuig. We kregen 2 keer warm eten en ook nog ijs. Ook kwamen ze heel vaak langs met drinken en iedereen had een schermpje voor zich waar je films kon kijken, spelletjes spelen en muziek luisteren enz. De vlucht duurde 9 uur.
Toen we aankwamen in Paramaribo was mijn eerste indruk het temperatuurverschil, het was namelijk ineens zo warm buiten! Vanaf het vliegveld moesten we nog een uur met de taxi om bij ons nieuwe huis te komen. Dat vond ik helemaal niet erg, ik keek mijn ogen uit in de taxi. Rond 22:30 u kwamen we aan bij het huis waar we ruim 4 maanden zullen verblijven. Voor ons gevoel was het natuurlijk wel 5 uur later dus we waren helemaal kapot.
Maandag 25 augustus; de eerste hele dag in Paramaribo.
Om 06:30 u werd ik wakker van het licht en van de vogels buiten. Eigenlijk was ik nog heel erg moe, maar dat maakte me niet zoveel uit, want eindelijk werd ik wakker in Paramaribo!! Gelukkig had de huurbazin al een beetje eten en drinken voor ons gekocht, want we hadden natuurlijk helemaal niks bij ons omdat we zo laat pas aankwamen. Maar toen dat op was zijn we maar even een supermarkt op gaan zoeken. Die bleek bij ons op de hoek te zitten, super handig. Maar toen we daar aankwamen merkten we dat er geen airco was en ook geen verlichting. Het was dan ook heel erg donker in de gangpaden. Gelukkig had ik op mijn telefoon een zaklamp anders konden we niet eens zien wat we moesten pakken. Je zag er echt niks zonder zaklamp, heel vaag. Toen we eenmaal weer thuis aankwamen begon het te regenen en direct merkten we dat de stroom was uitgevallen en dat we geen water meer hadden. Dat duurde maar en het duurde maar, we hadden ook net allemaal koeling en diepvries spullen gekocht.. uiteindelijk kwam de buurvrouw thuis van haar werk en toen zijn we even gaan vragen wat er aan de hand was. Wat dus bleek is dat ze hier heel vaak problemen hebben met water en stroom. Er is namelijk te weinig water om het stroom op te wekken, dus zetten ze om de beurt een wijk uit. De buurvrouw zei dat dat soms uren kan duren maar dat het deze keer wel erg lang duurde. Waarschijnlijk was het daarom ook zo warm en donker in die supermarkt, haha.
Onze buurvrouw en mentor heeft ons deze middag meegenomen naar het bedrijf waar wij de fietsen gingen huren. Dat was best een stukje rijden met de auto. We moesten natuurlijk wel zelf terug fietsen. We kregen een kaart met daarop de route uitgestippeld en we moesten maar zorgen dat we bij huis kwamen. Dus we gingen met z'n drieën op de fiets, het drukke Paramaribo in. Het eerste stuk moesten we de hele tijd rechtdoor dus dat deden we. Op een gegeven moment moesten we bij een hele grote rotonde een bepaalde straat in maar achteraf bleek dat we die helemaal gemist hadden. Het was ook zo druk. We kwamen helemaal door het drukke centrum uit bij het industrieterrein. Toen zijn we maar even gestopt om op de kaart te kijken. We konden niet eens de straat vinden waar we helemaal terecht waren gekomen, zover waren we door gefietst. Dus we hebben maar even mensen gevraagd en die konden het ons wel uitleggen. Gelukkig kwamen we alweer op de route. Die aardige mensen zijn met hun auto voor ons aan gereden, met de alarmverlichting aan en zo hebben ze ons richting huis gebracht. Het was een lange rit, het was inmiddels donker geworden en nog steeds 30 graden. Maar dankzij die ontzettend aardige mensen zijn we weer veilig bij huis aangekomen. Onze buurvrouw en mentor stond ons al bezorgd op te wachten, ze had ook al gebeld maar toen waren we er al bijna. Toen wij bij het fietsenverhuurbedrijf weg gingen was het 18:00 u, maar we waren rond 20:00 u eindelijk thuis. Het was niet gek dat we verdwaald waren. Ga maar eens midden in Paramaribo fietsen voor de eerste keer. Het hele verkeer is een chaos. Alles rijdt door elkaar heen, niemand verleent elkaar voorrang en vooral als fietser is het heel gevaarlijk. Je hebt hier namelijk niet echt fietspaden maar je fietst echt tussen de auto’s. Zelfs voor een stoplicht (die ze dan wel weer hebben, maar wat ook niet iedereen belangrijk vindt) sta je er als fietser gewoon tussen. Ook moesten we ineens links fietsen, dat is ook echt wennen. En je kunt natuurlijk niet naast elkaar fietsen daar is geen ruimte voor. Al met al we hebben het gered, de eerste fietstocht door Paramaribo.
Die avond zou onze mentor ons nog even een paar dingen in de buurt laten zien, dus we hebben snel wat gegeten en zijn nog even weg gegaan. Wat we vandaag (dinsdag) allemaal gaan doen weet ik nog niet precies. Wel gaan we vanmiddag even naar de winkels maar verder zien we het wel. Tot de volgende keer!
-
26 Augustus 2014 - 15:51
Mama:
Leuk leuk leuk! Nu is het net of we er een beetje bij zijn. -
26 Augustus 2014 - 16:37
Louisa:
Zo wat een avonturen al beleefd daar! Succes, fijn dat we mee kunnen genieten! Gr. Louisa -
26 Augustus 2014 - 19:55
Coba:
Hoi Liza,
Jeetje wat heb je al direct veel beleefd op jouw eerste dagen daar. Leuk om het verslag te lezen, ik had geen idee dat het verkeer en de auto's daar zo kris kras door elkaar rijden enzo. Ook mooie foto's om te zien.
Wat fijn voor jullie dat de mentor en buurvrouw zo betrokken is en af en toe even met jullie meedenkt (eten gekocht enzo). Sla maar niet te veel vers voedsel vlees enzo in want blijkbaar zijn daar dus wel af en toe problemen. Wel fijn dat de supermarkt zo dichtbij is. Veel plezier en probeer lekker uit te rusten!! Groetjes Coba, Judith en Rick. -
27 Augustus 2014 - 07:44
Priscilla:
Een hele belevenis al zeg. Leuk om mee te mogen lezen. Liefs de buuf:p -
28 Augustus 2014 - 10:20
Ed:
Heel veel succes! Uit je verhaal blijkt dat ze er echt wel hulp kunnen gebruiken.
Groeten, Ed. -
29 Augustus 2014 - 09:06
Annemieke:
Hoi Liza. Dat verhaal van het winkelen zonder licht had ik op een ander blog al eens gelezen. Had je dus kunnen weten,hahahah wanneer ga je beginnen met stage, ben daar erg benieuwd naar! Oetkiek'n hè en noit aal van dei gekke dingen doun, hahaha -
29 Augustus 2014 - 16:21
Fam. Feiken:
Hallo Liza , we hebben net je eerste reisverslag gelezen, nu je hebt al heel wat meegemaakt. Heeft die supermarkt wel stroom ? Anders kun je toch niet echt wat uit de diepvries kopen ? want dan kun je wel ziek worden als het niet goed behandeld kan worden zoals het moet, met vers voedsel kun je het tenminste nog zien hoe het er uitziet. Ben benieuwd. Wij zijn (vrijdagmiddag) net weer thuis van een paar dagen met de caravan weg naar Hardenberg.We hebben ook een middag gefietst met Bert Slijkhuis en Ina en daar warm gegeten en s'avonds mee naar een concert waar Ina moest zingen.Het was heel mooi en gezellig. Vanavond doen we mee met het Moldavië buffet in de kerk.
Veel liefs van ons en ook groetjes aan je vriendinnen daar Daaag. (:) Opa en oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
