Laatste blog, Su ik zal je nooit vergeten

Hallo allemaal!

Bij deze mijn laatste verslag op de blog.

De laatste twee weken in Suriname hebben we lekker genoten van de vakantie.

Zo hebben we kerst gevierd en zijn we lekker uit eten geweest bij d´Optimist, wat erg lekker en gezellig was, en daarna zijn we naar de waterkant gegaan en daarna hebben we een feestje gevierd in Touché. Ook heb ik met kerst geskyped met thuis, dat was erg gezellig. Het was wel een apart gevoel om kerst in je korte broek te vieren, maar dat was juist zo leuk!

Tussen kerst en oud en nieuw hebben we lekker genoten van Paramaribo, waar we nog een weekje mochten zijn. De laatste souvenirtjes zijn gekocht en verder hebben we gefeest en tussendoor ook genoten van het thuis zijn.

Woensdag 31 december; Owru Yari (oud en nieuw) HET feest van Suriname!! Wij hebben bewust gekozen om hierbij te zijn en we waren dus super benieuwd naar dit grootse feest. Om 12:00 u begon het al en wij waren bij bekenden in de Domineestraat, dat is precies in het centrum en daar was het feest ook. Het was de hele ochtend ook al mega druk in het centrum van Paramaribo maar gelukkig konden wij er nog wel komen met de taxi (extra vroeg, 9 uur weg bij huis). Om 12:00 u begon de ‘Pagara run’, dat is een driehonderdduizendklapper die steeds opnieuw afgestoken wordt, een prachtig gezicht natuurlijk met zoveel duizenden mensen. Gelukkig werden er oordopjes uitgedeeld want dat was ook wel nodig met dat harde geluid! Verder was er de hele dag muziek, maar het draaide natuurlijk om de ‘’Pagara’s’’, die zag (en hoorde) je dus overal de hele dag door. Ook zag je constant na het afsteken van een Pagara dat er brandweer achteraan kwam om alles direct te blussen. Ik had in die 4 maanden dat we al in Suriname waren ook nog nooit zoveel politie bij elkaar gezien. Dat was top geregeld. Toen we op weg naar het huis van de bekenden van ons waren, kwamen we ook nog iets heel grappigs tegen. Namelijk een slang! Er zaten een paar jongens langs de weg die twee slangen bij zich hadden. Daar mochten wij dus wel even mee op de foto! Een leuke ervaring en al helemaal zo met oud en nieuw, dat verwacht je niet haha! Tegen het eind van de middag zijn we naar ’t Vat gegaan, want daar was een streetparty, en daar was het ook ontzettend druk. Rond 22:00 u zijn we richting Zus&Zo gelopen, waar we zouden gaan aftellen om 00:00 u. Daar zag het letterlijk en figuurlijk wit van de mensen, haha. Alleen maar stagiaires en vakantiegangers. De Surinamers zelf waren allemaal rond 23:00 u naar huis gegaan om daar bij familie af te tellen en te bidden, net als in Nederland dus eigenlijk. Daarna ging het feest bij Zus&Zo nog wel even door, maar verder in de stad was het rond 2:00 u al rustig en zag je ook nog weinig mensen op de straat. Natuurlijk was het feest de hele dag ook al aan de gang, dus dat was ook wel logisch. Het was de meest geweldige oud en nieuw viering die je je maar kunt wensen, zo gezellig druk met zoveel mensen en natuurlijk het heerlijke Surinaamse zonnetje die niet kon ontbreken. Ik kan nu ook helemaal begrijpen waarom de oud en nieuw viering in Suriname op ’s werelds groots gevierd nummer 1 staat. Het was zo mooi!!!

Op nieuwjaarsdag was het ook heel rustig op de straten, je zag eigenlijk niemand. Ook was bijna alle rommel al in de nacht opgeruimd door politie en brandweer. De auto’s mochten meteen al in de nacht weer door het centrum van Paramaribo rijden, zo ook de taxi die ons weer naar ons huisje in Zuid-Paramaribo bracht. Het leven ging gewoon weer door, en het leek alsof er niks gebeurd was de dag ervoor. ’s Avonds hebben Yara en ik nog een wensballon opgelaten, omdat het onze laatste avond was in Suriname. We hebben er mooie herinneringen opgezet die we in Suriname hebben gemaakt en zo was het een soort afsluiting van de afgelopen maanden.

2 januari 2015… de dag van vertrek. Het was een zeer dubbele dag voor ons drieën. We waren natuurlijk de hele dag druk met het schoonmaken van het huis en om alles weer in te pakken om vervolgens ons huis, de mooiste stad en het meest prachtige land weer te verlaten na een onvergetelijke tijd van 4,5 maand. Ook zijn deze dag onze lieve vrienden nog langs geweest om afscheid te nemen. We namen met hun de geweldige en onvergetelijke herinneringen door van de afgelopen maanden. Apart om afscheid te nemen, maar dat wisten we ook van te voren.

Rond 17:30 u stond het busje er die ons naar het vliegveld in Zanderij zou brengen.. de jongens tilden onze koffers erin en wij konden gaan zitten. Daar gingen we.. vol dubbele gevoelens zaten we daar dan. Veel woorden had ik op dat moment ook niet. Ik keek nog steeds vol verbazing en ongeloof uit het raam, we reden langs plekken die ik nog nooit had gezien en daar zagen we weer die volop genietende mensen, samen met elkaar. En de spelende kinderen op de voetbalveldjes.. het werd onderweg ook donker en ik besefte me dat dit de laatste keer was. De reis naar Zanderij duurde ongeveer 1,5 uur. Het was prachtig om nog een keer te mogen genieten van het prachtige Suriname.

Na wat uurtjes wachten op het vliegveld gingen we uiteindelijk precies om 23:20 u de lucht in. Al snel sliep ik, maar we kregen om 0:45 u nog warm eten, je mocht kiezen; vis of kip. Die vraag was voor mij niet zo moeilijk, kip natuurlijk!! We kregen nasi kip, salade, een broodje en een toetje. Het smaakte natuurlijk weer heerlijk en daarna kon ik weer heerlijk verder slapen. Ik werd pas in de ochtend weer wakker gemaakt omdat het ontbijt klaar was, dat was om 06:30 u. Ik was wel blij dat ik nog zoveel had geslapen in het vliegtuig, ik was niet zo moe. Na het ontbijt was het eigenlijk nog maar een paar uurtjes en dan stonden we alweer op Nederlandse bodem. Om 12:02 u zijn we geland, veilig en wel. Uit het raampje van het vliegtuig zagen we al de grauwe lucht, we voelden al bijna de winterse kou van Nederland. Nadat we door de douane waren gekomen moesten we natuurlijk onze koffers nog ophalen. Eerst moesten we een heel stuk lopen door Schiphol. Om 12:40 u kwamen de koffers op de band. Na ongeveer een kwartiertje wachten kwamen onze koffers eraan, en toen voelden we allemaal wel de spanning opkomen. Nu mochten we namelijk de deur door, naar onze familie! Het onthaal was heel warm, er stonden grote groepen met spandoeken ons op te wachten en mijn nichtje Kim kwam meteen op mij afgerend. Het voelde gelijk al wel weer heel goed, ook al had ik iedereen zo lang niet gezien. Ook mijn drie beste vriendinnen stonden er, geweldig. We gingen even met z’n allen patat eten op Schiphol en toen nog even op het panorama dek kijken naar vliegtuigen. Daarna zijn we aan de terugreis naar het hoge noorden begonnen en om 18:00 u waren we weer thuis. Er hing een heel groot spandoek aan de zijkant van ons huis met de tekst ‘welkom thuis Liza!’ erop met roze letters. Super leuk.

In de avond is mijn familie en een paar vriendinnen nog langs geweest, dat was heel fijn maar ik was te moe voor een groot feest. De dag erna ben ik nog naar de opa en oma’s geweest, die waren ook heel blij om mij weer te zien.

Nu is het inmiddels alweer bijna een week geleden dat we vertrokken uit prachtig Paramaribo, en weer terug moesten naar Nederland. Ik kijk terug op de meest geweldige ervaring uit mijn leven en ik zal het nooit vergeten. Suriname heeft mijn leven veranderd, en ik kom ook zeker terug. Het was geweldig, zo mooi dat ik niet eens kan kiezen wat het allerleukst was. Gister (woensdag 7 januari) hadden wij de evaluatie van onze tijd in Suriname, en daar was onze Surinaamse mentor Rika Echteld ook bij (was in Nederland op bezoek bij haar zoon, dus kon er zo mooi bij zijn). Het was heel gezellig en nu mag ik nog even genieten van een paar dagen vrij want maandag 12 januari begint het gewone leven in Nederland weer; school, stage..

Suriname blijft mij altijd bij. Justitia Pietas Fides. Gerechtigheid, Vroomheid en Vertrouwen.

MI LOBI SURINAME!!!